Bezoek van Astrid Delleman

Zondag 15 oktober werd in de viering aandacht besteed aan het project waar Astrid Delleman aan meewerkt. In Juigalpa in Nicaragua zet zij zich in voor een gemeenschapshuis voor mensen met een verstandelijke beperking. Astrid maakte voor ze naar Midden-Amerika vertrok deel uit van onze geloofsgemeenschap. Vandaar onze bijzondere belangstelling voor haar werk en de situatie rond het project.

Bij de mededelingen bedankte ze de inzet van de Regenboog voor het project. Dank zij die inzet zijn er bedden aangeschaft. Als dank voor onze inzet had Astrid een kleine token meegenomen. Een plaquette waarop de naam van het gemeenschapshuis staat vermeld. Peterhans van de Broek mocht het namens de geloofsgemeenschap in ontvangst nemen.

Na de viering hield Astrid een presentatie over het gemeenschapshuis en de Activiteitenclub. We konden kennisnemen van de samenwerking en de problemen daarbij als het gaat om dit soort zorg in Nicaragua. De positieve resultaten geven hoop voor de toekomst. Er volgde nog een levendig gesprek met de toehoorders. We wensten Astrid die binnenkort weer teruggaat naar Juigalpa een goede reis en daar thuis weer veel succes met dit mooi project.

Zo zit je in Nicaragua en twee vliegtuigen en 20 uur reizen (van huis naar huis) sta je weer op Nederland-se bodem. Ook al heb ik er twee jaar niet rondgelo-pen, veel komt toch weer heel bekend voor. Zelfs het voortdurend Nederlands om me heen horen, was als van ouds, ook al woon ik in Juigalpa in een geheel Spaanstalige omgeving.

De dag na aankomst (15 oktober) was ik te gast in de Regenboog. Met Edo en Ingrid had ik van te voren per mail contact gehad om een kleine bijdrage te kunnen hebben in de dienst. Ook zou er na de dienst gelegenheid zijn om iets over ons werk in Juigalpa met mensen met intellectuele beperkingen te vertellen en natuurlijk om vragen te beantwoorden. Te meer daar de Regenboog actief ons werk ondersteunt door zowel in 2016 als in 2017 een gift te hebben overgemaakt. Daarover heb ik in mijn bijdrages in het Bulletin geschreven. Ik was daarom heel blij in naam van de presidente van onze Fundacion een symbolisch presentje te mogen geven aan de Regenboog, in de persoon van Peterhans van den Broek, namelijk een handgemaakt huisje wat ons gemeenschaps-huis voorstelt, als zijnde het centrum van onze activiteiten.

En ondanks dat ik net 24 uur geleden uit Nicaragua was vertrokken en er een tijdsverschil van 8 uur was (in Nederland later) voelde ik absoluut niets van een jetlag!

Heel hartelijk dank voor dit mooie begin van de twee weken die ik in Nederland doorbracht!