Beste Regenbogers,
Het is een raar idee dat we elkaar deze komende zondag niet in de Regenboog zullen ontmoeten. Om toch even iets tegen jullie te kunnen zeggen, schrijf ik jullie deze brief die via de digitale nieuwsbrief verspreid wordt, en ook op de website staat.
We kunnen elkaar voorlopig even niet zien. Onze vieringen en de meeste van onze bijeenkomsten kunnen niet doorgaan. Terwijl we het juist nu zo nodig hebben om Gods liefde te ervaren.
Overal om ons heen gaat het over het corona-virus, op radio en TV, in de kranten. Op straat en op het schoolplein gaan de gesprekken over de vraag of we het met de besluiten van de overheid eens zijn, of we nu wel of niet moeten hamsteren, of we iemand kennen die het virus onder de leden heeft. Het is onmogelijk om je ogen en oren ervoor te sluiten. En dat is bepalend voor je dag en voor je gedachten. Het is moeilijk om nog ergens anders aan te denken.
Wat zou het fijn zijn om zondag samen te kunnen zingen en te bidden, om God onze zorgen te kunnen voorleggen, te kunnen luisteren naar Gods woord om ons te troosten en te bemoedigen. Maar dat gaat helaas dus niet.
Het was moeilijk voor ons als ‘crisisteam’ van de Regenboog om zo’n besluit te nemen, maar we zijn het denk ik wel eens dat we verstandig moeten zijn, en alleen bij elkaar moeten komen als dat echt noodzakelijk is, in kleine groepjes. Maar dat wil niet zeggen dat dat makkelijk is. We missen elkaar en het samenzijn in Gods naam. Deze pandemie heeft ons hard getroffen, en drukt ons met de neus op de feiten: we zijn maar kwetsbare mensen die op zo’n gevaarlijk virus tot nu toe maar weinig invloed kunnen uitoefenen. Dan kan het troostrijk zijn om je te realiseren dat mensen al eeuwenlang worstelen met de gedachte aan gevaren die te groot zijn voor jou als mens, en vertrouwen op Gods hulp.
Je leest het bijvoorbeeld in Psalm 46 (Bijbel in gewone taal):
Bij God zijn we veilig.
Hij helpt ons als we in nood zijn.
We hoeven niet bang te zijn,
Ook al beeft de aarde,
Ook al vallen de bergen in zee.
Laat de zeeën maar bulderen,
Laat de bergen maar beven,
Wij zijn niet bang.
We hebben ons geloof in Gods liefde en nabijheid nodig. Dat kan ons moed en vertrouwen geven om door te gaan zonder dat de angst vat op ons krijgt. Natuurlijk is het spannend wat de toekomst brengt, natuurlijk maken we ons zorgen, om onze gezondheid, om de gezondheid van onze familie en vrienden, zorgen om wat er in de samenleving mis kan gaan. Maar we mogen geloven dat God bij ons is, ook in deze vreemde, moeilijke en spannende tijden.
Wat kunnen we als geloofsgemeenschap wel doen in deze tijd? Ik noem maar een paar dingen. Bel tijdens kerktijd eens een Regenboger op van wie je denkt dat hij of zij wel een telefoontje kan gebruiken. En laten we samen in de gaten houden of er mensen zijn die extra hulp nodig hebben (bijvoorbeeld een boodschapje doen), zeker als het virus ook in onze omgeving toeslaat. En als laatste: vraag om hulp als u hulp nodig heeft.
Tot slot een kort gebed.
Liefdevolle God,
De lente begint,
we zien het om ons heen gebeuren,
bomen en bloemen ontluiken,
vogels zingen ons ’s ochtends wakker,
nieuw leven staat op aanbreken.
Maar toch lijkt het donker te zijn
door de pandemie die ons heeft getroffen,
en dat voelt zo tegenstrijdig.
We vragen u: wees met ons, met onze omgeving en met alle landen die getroffen zijn,
in deze onzekere en vreemde tijd,
wees ons nabij als we ons zorgen maken,
als we bang zijn voor wat komen gaat.
Schenk ons geloof en vertrouwen,
ga met ons mee,
deze dag en al onze dagen.
Amen
Ik hoop dat we elkaar spoedig weer kunnen ontmoeten, maar tot die tijd wens ik u en jullie een goede gezondheid, vertrouwen en bovenal Gods zegen.
Met een heel hartelijke groet, in Christus verbonden,
ds. Mirjam Buitenwerf
tel. 06-40425789
mail: ds.regenboog@gmail.com
TIP
Je kunt ook de lifestream volgen van de Leidse Binnenstadsgemeente: https://www.leidsebinnenstadsgemeente.nl/kerkdienst-15-maart-2020/