Ik schrijf dit stukje half november en u kunt het begin december lezen. Pas eind januari krijgt u het volgende Bulletin. Is er in die tussentijd iets in de tuin te zien? U krijgt van mij een rondleiding door onze winterse kerktuin.
Allereerst: wat ziet u niet: de honderden bollen: biologische botanische krokusjes, narcissen en tulpen in vele soorten en maten, die we in november in de grond hebben gestopt. Onze roep om bollen heeft succes gehad: we hebben er heel veel van u gekregen. Hartelijk dank!!
Dan: een blikvanger rond de kersttijd: de hulst. Dit jaar weer met heel veel bessen. Zou het – zoals het bijgeloof zegt – dan echt hard gaan vriezen? Merels en andere lijstersoorten profiteren dan extra van de bessen. In januari gaat de Kerstroos bloeien. Ik heb al eens eerder verteld dat die geen familie is van de roos en ook niet met Kerst bloeit, maar het is een feest om die mooie roomwitte bloemen weer te zien in de sombere eerste maanden van het jaar.
Aan de linkerkant van het toegangspad naar de tuin beginnen eind januari de winterakonieten te bloeien: helder gele sterretjes in de donkere aarde. We kregen ze enkele jaren geleden van een trouwe kerkgangster.
Vanuit de ontmoetingsruimte hebt u, als het een beetje meezit, eind januari zicht op de eerste sneeuwklokjes, die nu een mooie bloeiende rand vormen. Als het niet al te koud is geweest, ziet u daarachter de viooltjes, blauw/geel weer in bloei staan. Ze hebben het even moeilijk gehad, maar zijn aan een comeback bezig.
De speurneuzen onder u zien ook al weer de eerste ronde zilverwitte blaadjes van de tuincyclaam boen de grond komen.
Dit was een winter rondje kerktuin. Zelfs in deze koude maanden is er dus van alles te zien.
Tot de volgende keer!
Heleen Gombert