Bij het uitkomen van dit nieuwe nummer van het Bulletin 30 november, staan we op de drempel van de periode van verwachting: Advent. De dagen zijn soms erg somber en het is vroeg donker. Een behoorlijk contrast met verwachting. Ook gaan we dan de winter in op 21 december. Die wintertijd roept bij mij ook beelden op uit het verleden. Geboren op de Vrouwenweg, toen Zoeterwoude, en later verhuisd naar Zoeterwoude dorp. Op negenjarige leeftijd weer terug naar de Vrouwenweg naast het huis waar ik geboren ben. Aan het begin van die weg staat nu een gebouw waarin wooneenheden voor studenten zijn gevestigd. Vanaf 1924 tot en met 1967 was dat gebouw een klooster. Een klooster van de kruisheren of “Orda Sanctae Crusis” (Orde van het Heilige Kruis). De oudste nog bestaande kloosterorde van Nederlandse oorsprong. 
Het waren reguliere Kanunniken, ook wel genoemd koorheren, die de orderegel van Augustinus volgen. In Uden in Noord-Brabant is nog steeds een klooster van de kruisheren aanwezig. Maar op negenjarige leeftijd had deze jongen met een streng gereformeerde opvoeding toen nog geen weet van deze Roomkatholieke structuren en Kloosterordes. Wat ik me herinner (mogelijk in de loop van de tijd wat geromantiseerd) waren er veel winterdagen waarop kon worden geschaatst. De Vrouwenvaart, de sloot naast de Vrouwenweg, lag dicht met een stevige laag ijs. Een zekere heer Vreeburg, wonend naast het klooster, had vanuit zijn beroep verlichting aangebracht langs de vaart. En daar zwierden de koorheren in een zwarte overpij tot nagenoeg op het ijs, alsof zij zweefden. De oudere Kanunniken leverden ook hun bijdrage door overheerlijke erwtensoep te serveren. Nog steeds kan ik met veel genoegen terugdenken aan die momenten. Ik heb een lijst met namen kunnen vinden, maar of Jan van Well als kruisheer daar ook deel van uitmaakte heb ik niet kunnen achterhalen.
Ach ja… Veel is veranderd in de loop van de tijd. Er zijn echter ook mooie momenten gebleven die elk jaar terugkeren. En een van die mooie momenten is de tijd van verwachting. Een hoopvolle tijd op weg naar de geboorte van het Christuskind. Dat mogen we, dat móeten we vieren. Samen optrekken in de advents- en kersttijd, onze diaconale opdracht niet uit het oog verliezend.
Direct na het geboortefeest is er het begin van een nieuw jaar dat ons weer gegeven is. Ook dan mogen we en kunnen we verwachtingen uitspreken over dat jaar dat voor ons ligt. In vertrouwen dat we gesteund worden door de Allerhoogste mogen we deze periode ingaan.
Zalige, gezegende dagen en een mooi nieuwjaar wens ik u toe!
Jan Vis, voorzitter AKM