In onze kerktuin staan verschei-dene hulst-struiken (Ilex aquifolium) Die doen het goed op schaduwrijke plekken en er is veel schaduw in de tuin van de Regenboog. Hulst is de enige inheemse loofboom in de Benelux, die altijd groen blijft en wordt daarom ook vaak in tuinen en plantsoenen geplant.
Dit jaar draagt onze hulst heel veel bessen. Volgens sommige weersvoorspellers duidt dat erop dat we een koude winter krijgen! De bessen zijn voor de mens giftig maar vogels eten er graag van nadat de vorst ervoor gezorgd heeft dat de harde bessen zacht worden.
De Romeinen plantten graag hulst bij hun huis. Die zou beschermen tegen blikseminslag. Keltische druïden meenden dat hulst heksen en demonen op een afstand hield.
De eerste Christenen kenden aan de stekelige hulst met zijn rode bessen een symbolische betekenis toe: de hulstblaadjes deden denken aan de doornenkroon, terwijl de bessen stonden voor het bloed van Christus.
Voor ons is de gedachte aan het lijden in deze donkere dagen voor Kerst nog ver weg. Wij vieren de geboorte van het Christuskind en versieren ons huis met hulsttakken. Geen kerststukje is compleet zonder hulst. Hulst hoort voor ons echt bij de kersttijd.
U zult begrijpen dat dit stukje geen aansporing is om “onze” hulst maar eens flink te snoeien. Laten we deze dagen samen genieten van de
prachtige struiken in onze kerktuin bij de Regenboog.
Heleen Gombert