Ook al heeft Juigalpa zo’n 70.000 inwoners, fysiotherapeuten zijn niet dik gezaaid. En er bestaat ook geen gele gids / info op internet waar je aan namen en telefoonnummers kunt komen van hen die in Juigalpa werkzaam zijn.
Dus het was een hele klus aan een nieuwe fysiotherapeut(e) te komen toen de fysio van het ziekenhuis, die ons tot dan toe had geholpen en o.a. het revalidatieproject op papier had gezet, het door andere activiteiten af liet weten. Het vragen aan vrienden en bekenden naar namen leverde weinig op. Alleen het telefoonnummer van een fysiotherapeut, die in Juigalpa woonde, maar elders werkzaam was. En nooit de telefoon opnam als ik belde…
Toen moest ik met Daniel naar een psychiater in een privékliniek in Juigalpa. Tussen haakjes: die zijn ook niet dik gezaaid in ons stadje… Maar de gang doorlopend naar de werkruimte van de psychiater, kwamen we langs een deur waar een bordje ‘fysiotherapeute’ ophing, met tijden van aanwezigheid en telefoonnummers. Omdat er op dat moment niemand was, noteerde ik de nummers.
Julissa
Van het één, kwam het ander. De fysio die ik belde zat meer in het buitenland dan in Juigalpa. Maar had wel een collega met wie ze samenwerkte. En zo kwam ik aan het nummer van Julissa.
Ik legde uit wat ik zocht en zij was bereid langs te komen. Maar daar hing wel een prijskaartje aan. Ze vroeg een (standaard) bedrag per persoon. Maar ik vroeg of ze akkoord ging met een totaal bedrag, voor een uur aanwezigheid. Waarin ze ons vooral moest observeren in wat we deden met Loyda, Daniel, Maria Elena en Jonathan. En coachen door aanvullingen en nieuwe oefeningen te instrueren. Ze ging akkoord, alhoewel ze daardoor 50% minder kreeg dan wat ze eerst vroeg; met een bezoek van 1x per maand aan huis!
Inmiddels is ze twee keer langs geweest. Eén keer om te observeren wat we doen en om de huisgenoten te leren kennen. De tweede keer, de dag daarna, om aanvullingen te geven. Die ze naderhand ons netjes uitgetypt toestuurde.
Natuurlijk zijn we superblij met deze nieuwe ondersteuning. En dat we nu de bobath-bal functioneler in kunnen zetten. Evenals de andere materialen die we hebben gekocht met het collectegeld van de Regenboog! De foto’s geven er een goede impressie van.
Legaliseren terrein
Omdat de collecte veel heeft opgeleverd en de gift boven het revalidatieproject uit kwam, hebben we met het overige geld een groot deel van de onkosten kunnen betalen van het legaliseren van het terrein, dat we in november 2018 van een organisatie hebben gekregen. Een cadeautje, waar we erg blij mee waren, maar dat dus extra onkosten met zich meebracht. Nodig om legaal als eigenaars erkend te worden, maar waar we niet op
gerekend hadden. Wat waren we blij met uw gulle gift!
Op korte termijn denken we niet aan bouwen van ons eigen gemeenschapshuis. Want dat zijn hele investeringen. We vertrouwen erop dat de tijd zal leren wanneer het het juiste moment is.
Samen maken we het verschil. Wij kunnen niets zonder uw steun! Blijf ons s.v.p. gedenken: in gebed en daad! Gracias!
Astrid Delleman