Eind augustus vierden we onze verjaardag. Elk jaar op verschillende data, net wanneer het uitkomt omdat op 25 augustus in Nicaragua de dag van ‘de persoon met een beperking’ gevierd/ herdacht wordt. Vastgesteld in 2011, in de wet, waarin de rechten van de mensen met beperkingen wordt geregeld. Niet dat veel mensen kennis hebben van die wet of de overheid zorgt dat die nageleefd wordt. Maar er is enige motivatie om onder de aandacht te brengen, dat de maatschappij moet veranderen om mensen met beperkingen mee te laten tellen in de samenleving. En onze verjaardag viering haakt daarbij aan.
Feest
Enkele dagen daarvoor, begonnen de voorbereidingen om ons huis er feestelijk uit te laten zien. De begeleidsters houden van knutselen en vonden het een leuke uitdaging met weinig middelen onze huiskamer te versieren. De dag zelf werden in alle vroegte de gehuurde stoelen gebracht en konden de laatste voor bereidingen getroffen worden om onze gasten te onthalen. De geluidsinstallatie werd gebracht, de beamer geïnstalleerd en tegen negen uur kwamen de eerste gasten binnen druppelen. We hadden zo’ 50 mensen uitgenodigd: vrienden, peters en meters, autoriteiten en vertegenwoordigers van organisaties met wie we samen werken.
De tijd waarop we volgens het programma zouden beginnen was 9.00 uur. Maar in Nicaragua begint in principe geen activiteit op tijd. Om half tien kon het georganiseerde programma beginnen. Ook al bleven op z’n ‘Nica’ de mensen binnendruppelen.
Programma
We hadden een mix van verbale interventies en muziek, zoals het welkomstwoord, gebed, verslag van de dit jaar uitgevoerde activiteiten als Fundacion en wat er had plaatsgevonden in huis en activiteitenclub, dankwoord en afsluiting door een dominee. En wat de muzikale nummers betreft: de huisbewoners lieten hun enthousiasme zien bij het zingen van twee liedjes, evenals de deelnemers van de activiteitenclub. En een privé lagere school, waar ze muzieklessen geven aan de leerlingen, werkte mee met een nummer van twee leerlingen die al aardig op de piano konden spelen.
Alles verliep in een goede sfeer en het ging er gezellig aan toe. Om half twaalf sloten we af met een broodje en een glas ice-tea, waarna een ieder weer huiswaarts toog. We waren blij met de verslaggeefster van de lokale radio die kwam om ons te interviewen, en de volgende dag verslag deed van onze verjaardag in de uitzending van de lokale nieuwsberichten.
Jonathan, William, Melvin en Manuel
Activiteit in de kantoorboekhandel
Om onze verjaardag breder onder de aandacht te brengen, nodigden de eigenaars van een kantoor/boekwinkel ons de dag daarop uit in hun winkel de activiteitenclub te laten plaatsvinden. Zodat het winkelende publiek in aanraking kwam met de deelnemers en het werk wat we doen als fundacion Ruach. Twee jaar geleden hadden we dat voor het eerst gedaan. Het was een ervaring geweest, goed om te herhalen. Nu was het hét moment. Dit uitje hadden we gepromoot als zijnde een ‘beloning voor de trouwe deelnemers van de club’. Drie moesten het af laten weten door ziekte.
Behalve het werk en de activiteiten was er tijd voor lekkers. We werden goed verzorgd, inclusief een heerlijke lunch!
De foto’s geven een goed beeld van de activiteiten die plaats vonden van 10-3.30 uur. Met in de ochtend en middag het programma zoals de deelnemers dat gewend waren in de club. Voldaan en dankbaar gingen we daarna naar huis. Ter afscheid kreeg ik nog een geldbedragje mee, wat klanten in de speciaal voor ons neergezette collectebus hadden gestopt: ongeveer € 10,00.
Tot slot
Twee dagen met een gouden randje. Drie jaar bestaan we. Doordat zovele mensen met ons meeleven en hun steentje bijdragen! Mensen dichtbij en veraf, in aanwezigheid, in gedachten of gebed, want de resultaten van het werk zijn een gezamenlijke inspanning. Hopelijk blijft u dit nieuwe levensjaar ook met
ons meeleven, in woord en daad! Want alleen samen kunnen we een verschil maken! Van harte: Gracias!
Astrid Delleman