Op dit moment wordt er gewerkt aan allerlei bouwplannen in de buurt van de Regenboog. Ik lees over hoogbouw in het park en ik zie meteen kansen voor de Regenboog. Veel meer mensen die in de buurt van de kerk wonen, die moeten natuurlijk de weg naar ons gebouw gaan vinden. Dus ons gebouw moet mooier en groter worden, we moeten wel blijven opvallen in het Manhattan in de Merenwijk. Dus ik stel me voor dat we minstens twee torens toevoegen, zoals je dat aan de overkant van de Noordzee vaker ziet. Ook in Frankrijk trouwens, misschien nog wel meer, maar dan komt de titel van deze column in de knel.. en in die torens hangen we een paar flinke klokken, Ze zullen weten dat we er zijn. En met flink bedoel ik ook flink, en niet zo’n fietsbel waar we nu over beschikken.
De zaal wordt veel groter en hoger, veel ramen zorgen voor een fraaie lichtinval, de akoestiek gaat naar een seconde of zeven én niet te vergeten, we hebben een vééél groter orgel nodig. Uiteraard een Engels orgel en vanaf dan zingt het Regenboogkoor alleen nog maar Engelse koormuziek waarmee onze overburen wereldwijd zo beroemd zijn geworden. We zetten ook koorbanken neer, tegenover elkaar, en het koor komt bij aanvang van de viering samen met de voorgang(st)er in processie binnen en na afloop gaat men als eerste de kerk uit. Alle bezoekers blijven daarna verplicht zitten om in stilte (!) te luisteren naar het slotspel van de organist(e). En zo wordt Nederland een Engelse kathedraal rijker.
Ja, dromen mag je hebben nietwaar. Maar onlangs was er toch een moment dat dromen ineens een beetje werkelijkheid werden. Begin oktober werd in onze kerk de Leidse Kerkmuziekdag gehouden, met als thema (vrij geïnterpreteerd) het fenomeen Evensong, Engelse hymns en koormuziek. Halverwege de dag was kamerkoor Voix Jolies ingepland om enig Engels repertoire ten gehore te brengen. Slechts twee weken daarvoor werd ik benaderd of ik hen wilde begeleiden. Na toezending van het repertoire, heb ik toegestemd en heb me de ….. gestudeerd om de stukken in mijn systeem te krijgen. En Engels koorrepertoire is niet makkelijk, het is zelfs de Champions League van de koormuziek. Maar ik wilde de uitdaging aan én ik zou dan eindelijk eens op ons mooie orgel echte Engelse koormuziek kunnen uitvoeren c.q. begeleiden.
De repetitie bestond uit één uur op hun vaste oefenlocatie, met een bak met pijpe…pardon orgel welke totaal ongeschikt was voor de te zingen stukken én een generale repetitie van zeker 18 minuten in het Stiltecentrum, waar we fragmenten van de stukken hebben doorgelopen. En in het Stiltecentrum staat wel iets met toetsen, maar dat is geen orgel. Kortom, niet ideaal allemaal.
Maar wat werd het een feest! Het koor zong fantastisch, het orgel klonk fantastisch (met dank ook aan Michiel, we hebben van tevoren samen gestemd en hij heeft geassisteerd met bladzijden omslaan en registreren), het spelen ging erg goed, en er was een goede samenwerking tussen dirigent, koor en organist. En het mooiste is als je tijdens het spelen niet alleen puur gericht bent op de noten en de dirigent, maar dat je er ook van kan genieten. Alsof je als het ware in de kerkzaal zit waar alles samenkomt. En ook dat je merkt hoe ontzettend mooi ons orgel is: al die Engelse koormuziek is gecomponeerd op basis van de klank van Engelse orgels en ik kon de muziek precies zo laten horen zoals het bedoeld is. Hoe klein ons orgel ook is, alle belangrijkste klankkleuren zitten erop. En je merkt dat door deze klank het koor ook werd geïnspireerd. Kortom, ik zat daar erg trots te wezen, op de uitvoering en op ons orgel. Zondermeer een van de mooiste momenten in mijn hobbymatige organistencarrière! En onwillekeurig moest ik ook nog even denken aan een overweging van Marianne een hele tijd terug waar ze het had over ‘Daar is God’..
En toen was daar na afloop de spreekster van eerder die dag, die een lezing over het fenomeen Evensong had gegeven. Zij sprak mij enthousiast aan, en daar refereert de titel aan: ‘ik waande mij in een Engelse kathedraal!’… een mooier compliment hadden we niet kunnen krijgen. En zo worden dromen toch een beetje waarheid.
Maar wees gerust, de Regenboog blijft gewoon de Regenboog, hoogbouw of geen hoogbouw. En als we in Engelse sferen willen komen, bezoek volgend jaar eens een Evensong in de Hooglandse Kerk, je waant je dan echt in een Engelse kathedraal. Merry Christmas and a happy New Year!
Frank Resseler