Velen van u hebben mij het afgelopen jaar al eens gezien in de zondagsviering in de Regenboog. Misschien eens goed om iets meer over die voorganger te weten. Toen ik indertijd een emailbericht van Marianne Hoogervorst kreeg dat ze op zoek was naar voorgangers op de zondag wilde ik eerst wel eens bekijken wat voor een gemeenschap dat was. Op een zondag toog ik naar Leiden en ik was meteen ‘verkocht’. De kerkzaal vond ik mooi, ik genoot van het uitzicht op een goed onderhouden mooie tuin en…. de kerkgangers zongen geweldig mee. Ik merkte dat er veel vrijwilligers waren en bovenal kreeg ik de indruk, dat de mensen om elkaar gaven en zo vanuit die gemeente ook iets voor de mensen buiten die kerkgemeenschap deden. In mijn werk in de parochie in Zoetermeer (ik ben pas gaan studeren toen de jongste naar school ging, dus een erg lange loopbaan in die richting heb ik niet) had ik goede ervaringen met oecumenische vieringen en ook in verpleeg- en verzorgingshuizen heb ik de samenwerking met de collega’s in de andere kerken heel goed mogen ervaren. Opgegroeid in een katholiek gezin waar wij best met protestantse kinderen in de buurt mochten spelen – dat was toen nog niet heel vanzelfsprekend – en met een moeder die ‘heel veel goede dingen zag in andere religies’ en mij later materiaal bezorgde van de leerhuizen die ze volgde met de mededeling dat ik daar ‘vast wel iets aan had in mijn werk’ was voorgaan bij een oecumenische gemeenschap geen grote stap. Het is altijd wennen aan een andere liturgie en aan andere gebruiken, gewoontes en daar maak ik ook nog wel eens ‘foutjes’, maar dat maakt mijn blik ook wat ruimer. Wat mensen van verschillende kerken samen kunnen doen,
moeten we vieren. En er is heel veel dat ons bindt. Ik vind het fijn om af en toe bij u voor te gaan om samen Gods aanwezigheid onder ons en zorg voor ons te vieren om vandaaruit dat Lichaam van Christus te zijn en Zijn Rijk op aarde iets dichter bij te brengen.
Conny Hofschreuder