Als mensen staan we graag krachtig in het leven, vol van zelfvertrouwen. We zien de toekomst met enthousiasme en strijdlust tegemoet. Als je solliciteert op een nieuwe baan is dat de kant van jezelf die je laat zien, het is je visitekaartje. Maar ieder mens heeft natuurlijk ook een kwetsbare kant. Die houd je het liefst verborgen, en toon je meestal alleen aan de mensen die je dierbaar zijn, en op een moment dat dat op een veilige manier kan. En toch, jouw kwetsbare kant maakt wel dat je écht mens bent, en geloofwaardig. Want als je te veel zelfvertrouwen en kracht uitstraalt, word je er niet sympathieker op. Denk maar aan het machtsvertoon van Donald Trump na zijn zogenaamde ‘overwinning’ op corona.
En zit er niet toch ook een grote kracht in kwetsbaarheid? Aan het begin van de 16e eeuw maakte de schilder Matthias Grünewald een groot altaarstuk voor het klooster van de Antonieten in Isenheim. In dat klooster werden mensen verpleegd die aan de pest leden. Het was gebruikelijk dat er op zo’n altaarstuk een afbeelding van de kruisiging van Jezus stond, maar Grünewald schilderde het op zo’n manier dat het voor de zieken in het klooster heel herkenbaar werd. Hij beeldde Jezus namelijk af als een pestlijder, met zweren en builen. Op die manier was Jezus één met de zieken. Hij leed als mens geworden God met hen mee. Het schilderij was bedoeld om de zieken te troosten en bemoedigen. Op hoogtijdagen werden de luiken van het stuk opengedaan, en verschenen de hoopvolle beelden van de binnenkant: de aankondiging aan Maria van Jezus’ komst, zijn geboorte, en zijn opstanding. Ook voor de zieken, waarvan velen waarschijnlijk ten dode waren opgeschreven, was er hoop, midden in hun ziekte en lijden. Het is in alle kwetsbaarheid een krachtig beeld: Jezus die als mensgeworden God met ons meelijdt, die op dit schilderij een spiegel is van ónze kwetsbaarheid. Want God blijft in Jezus geen machtige God op afstand, hij komt heel dichtbij.
In deze tijd ervaren we meer dan anders dat we als mensen kwetsbaar zijn. En dan is het bemoedigend om te kunnen vertrouwen op een God die in Jezus is geworden zoals wij mensen, die zo fragiel en broos is geweest als wij, bang en onzeker over de toekomst. Zo’n God is geloofwaardig, daar kun je als mens van vlees en bloed op bouwen. Een God die zowel kwetsbaar als krachtig is, zoals we ook ons leven door de tijd kunnen ervaren. En in het licht van de liefde van die God mogen we elkaar zien, ontmoeten en bemoedigen. Zo wordt onze kwetsbaarheid een grote kracht, het maakt ons tot waarachtige mensen.
ds. Mirjam Buitenwerf