We zijn weer begonnen! In de afgelopen weken zijn verschillende groepen weer gestart in de Regenboog. En afgelopen woensdag was de eerste vesper in de anderhalvemeterkerk. Het was heel fijn om weer bij elkaar te zijn. We waren met een klein aantal, en we konden niet zingen. Maar we genoten van de muziek, van het orgel en de strijkers, en van het samenzijn in Gods naam. We zijn aan een nieuwe reis begonnen.
Ik moet in deze tijd vaak denken aan de brieven van Paulus. Ik houd van Paulus. Je kunt van alles op zijn theologie aan te merken hebben, en ik realiseer me goed dat ik als vrouwelijke voorganger in zijn ogen waarschijnlijk weinig zou hebben voorgesteld. Maar de manier waarop hij problemen en hete hangijzers aanpakt in de vroeg-christelijke gemeente, de durf die hij daarbij toont, zijn directe toon van spreken en schrijven, ik houd daar wel van. En als je dan bedenkt hoe Paulus zijn werk als apostel moest doen, de enorme reizen die hij te voet en per boot aflegde om nieuwe gemeenten te stichten, het gevaar dat hij daarbij liep (alleen al door de boodschap die hij verkondigde), dan is de uitdaging waar wij nu als kerk voor staan maar een heel geringe.
De huidige tijd dwingt ons om goed na te denken over hoe we verder gaan als kerkelijke gemeenschap. En daar is durf voor nodig. Durf om buiten de gebaande paden te denken, om echt creatief na te denken over hoe nu verder. De neiging kan misschien zijn om de kerk van voor de crisis in het kader van de nieuwe anderhalvemeter-beperkingen te stoppen, maar ik heb zelf het gevoel dat dat niet goed zou zijn. Als alles toch al anders is, lijkt het me juist goed om daar op in te spelen. Om te doen wat ons energie en inspiratie geeft, zowel in de vieringen als in de activiteiten, als ook op bestuurlijk niveau.
De kerk zijn we samen. We vormen samen het lichaam van Christus, om met Paulus te spreken. Misschien moet het lichaam van de kerk in deze tijd opnieuw leren functioneren, moeten we opnieuw ontdekken hoe we nu kerk kunnen zijn. Maar we kunnen dat niet zonder elkaar, omdat we allemaal, stuk voor stuk, onmisbaar zijn. En omdat ‘alle delen van het lichaam met elkaar verbonden moeten zijn’ (1 Korintiërs 12:25). Vanuit die basis kunnen we de toekomst met vertrouwen tegemoet zien, hoe anders die misschien ook zal zijn. Het is cruciaal dat we in deze tijd met elkaar verbonden blijven, op welke manier dan ook. We hopen van harte dat ieder van u met ons mee blijft doen of -denken, vanuit uw eigen talent en mogelijkheid. Want samen reizen we verder.
Mirjam Buitenwerf
tel. 06-40425789
ds.regenboog@gmail.com