Woorden, werken en plannen
De openingszondag van de Regenboog heeft ons uitgenodigd samen te denken over de opdracht die we met elkaar hebben. Drie vragen kregen we mee:
- welke woorden raken je?
- hoe krijgen die gestalte woorden in de werkgroepen?
- en hoe kun je jouw talenten hier inzetten?
Na afloop van de dienst gingen drie groepen flink aan de slag met deze vragen. Dit is een impressie van deze gesprekken.
Dierbare woorden
Elke groep kreeg een lijst met woorden waar we op konden reageren. Natuurlijk namen we de vrijheid het lijstje een beetje uit te breiden. Woorden als: openheid, moed en spiritualiteit kwamen boven. Ook: gastvrijheid. Deze gemeenschap, de diensten, de vele activiteiten dat alles is voedsel voor de ziel van iedereen.
Eén woord dat we ook hebben toegevoegd is kinderen en jongeren. Dat laatste was duidelijk ingegeven door de bijdrage van de kinderen in de dienst. Zij kregen een mooie opdracht mee: Als je op pad gaat met een geheel lege rugzak, wat zou je dan toch mee kunnen nemen? Hun antwoord was prachtig. De kinderen noemden: aardigheid, luisteren, vertrouwen, liefde, en: vrolijkheid. Als je dat meeneemt, dan kun je inderdaad binnenkomen bij anderen mensen, een bijdrage zijn. Dat laatste antwoord had ieder van de volwassenen geraakt.
Uit de grote lijst kwamen woorden boven als: ontroering, samen, plezier en humor. Verbonden zijn ook met het gezamenlijke verleden én in de uitdaging naar de toekomst.
Maar ook: muziek, koor en orgel – tijdens de dienst, vaak ook verbonden met een ander belangrijk woord: ontroering tijdens de muziek of het zingen. Ook de ontroering tijdens een mooi verhaal of de viering van de tafel.
Met name het woord twijfelen leidde tot veel gespreksstof. De ruimte voor twijfel maakt dat de Regenboog wordt ervaren als een plek waar je jezelf mag zijn. Dat sluit ook aan bij een ander belangrijk woord, de openheid naar anderen om je eigen manier van geloven te hebben. Nieuwe mensen geven regelmatig aan zich welkom te voelen.
Ook de zorg voor elkaar, juist ook door de dingen die we samen doen en meegemaakt hebben, in de samenleving staan en verantwoordelijkheid kwamen samen met de niet zo gemakkelijke opdracht om naar buiten te treden, gericht op de wijk en de wereld te zijn en de zorg voor de aarde, o.a. door onze kerktuin bij te houden en door het organiseren van een huiswerkklas, aan bod.
Verder natuurlijk de Bijbel, de verhalen, de traditie en de rituelen.
Samen werken
De deelnemers vertelden over hun deelname aan de Regenboog. Het viel op dat ieder op de één of ander manier aan één of meerdere werkgroepen deelnam. En dat vaak al heel veel jaren. Juist de verbondenheid met een werkgroep, het koor bijvoorbeeld, gaf een binding met de Regenboog. Samen iets doen bleek voor velen heel belangrijk te zijn.
Het woord dienstbaarheid kwam vaak terug. In activiteiten als het rondbrengen van de bulletins, het uitdelen van boeken of koffie, daar zit verbondenheid in, een praktisch beleven van het samen zijn in deze gemeenschap. Dat wordt door ieder die het doet zo ervaren, maar ook door degenen die het ontvangen.
De gemeenschap maakt het zo mogelijk om de woorden in de praktijk te brengen. En voor elke activiteit, in elke werkgroep, voor iedereen krijgen de woorden weer een eigen betekenis.
Inzet van je talent
De vraag over talent leidde tot een gesprek over de betekenis van dat woord. Gaat het om iets groots, gaat het om iets dat mensen bijzonder maakt? Of gaat het meer om ervaring, affiniteit, aanleg? Die laatste woorden bleken makkelijker in de mond te nemen dan talent. Doen wat je kunt, beschikbaar zijn voor als een beroep op je wordt gedaan. Dat is belangrijk. Vrij zijn om nee te zeggen ook.
In onze gemeenschap speelt vergrijzing een rol – als er minder mensen zijn die iets kunnen doen, krijgen de ‘jongere ouderen’ dan meer te doen, of neemt het werk ook af? Dat is niet meteen helder.
Het gesprek maakte ook zichtbaar dat we met elkaar veel mooie dingen hebben gedaan en kunnen doen. Vele handen maken licht werk. Als je slim regelt, dan kun je een grote klus in kleine, behapbare stukjes opknippen. Dan is het ook makkelijker om in te stappen. Het vraagt wel om leiderschap, om mensen die een grote klus kunnen en durven te starten, en die anderen kunnen meenemen. En het vraagt om vertrouwen in de voorgangers, in de mensen die leiding geven.
Het woord verantwoordelijkheid bleek ook verbinding te hebben met talent of aanleg. Sta je ervoor open als mensen je iets vragen? Ben je beschikbaar?
Een aantal nieuwe plannen hebben we genoemd. Naast het doorzetten van alle mooie dingen die nu al gebeuren, kan het dan gaan om het deelnemen aan de activiteiten die ’s avonds, door de week worden georganiseerd in de Regenboog, om bijdragen aan de kindernevendienst, misschien om het beginnen van een aparte dienst voor de tieners.
De maatschappelijke betrokkenheid van de Regenboog mag verder ingevuld worden. In vervolg op het werk van Noortje komen woorden als kerk aan het werk, de Regenboog naar buiten op. Ook kunnen we aansluiting zoeken bij bijzondere initiatieven zoals de grote jeugdbeweging die is ontstaan rond het klimaat.
Tot slot, ook blijft het versterken en uitdragen van de oecumene een wezenlijk thema voor onze gemeenschap.
Pieter Schrijnen
16 september 2019