En wat een fijne verrassing, de mail van de penningmeester van de Regenboog dat het milieufonds een bedrag had toegekend aan ons project. Om tafels en stoelen te kunnen kopen voor de nieuwe integranten die we in januari gaan hebben in onze activiteitenclub.
Terugblik
In de laatste vergadering van het jaar hebben we met het bestuur onze activiteiten van 2016 geëvalueerd. Als we de belangrijkste mijlpalen op een rijtje zetten, die we behaald hebben dit jaar, dan zijn dat er veel: verleden jaar om deze tijd waren we officieel nog niet een legaal gevormde organisatie; alles wat we wilden was nog een ‘droom’.
En inmiddels zijn we onze droom aan het realiseren d.m.v. de activiteitenclub waar 7 integranten in de middag komen, de casa hogar waar we nu drie mensen met een intellectuele beperking een huis bieden en de activiteiten in de wijk/stad om onze organisatie onder de aandacht te brengen, waardoor we een steentje bijdragen aan bewustwording en begrip voor de talenten van onze doelgroep. 
Daarnaast hebben we gewerkt aan het uitbreiden van ons netwerk met 1) organisaties en 2) persoonlijke contacten: er is een groep van momenteel zo’n 20 peters en meters die met een bepaalde regelmaat een klein geldbedrag of etenswaren geven; hebben we een internationaal netwerk om ons heen van vrienden en nieuwe vrienden die ons helpen met contacten of donaties in Nederland, Engeland, Duitsland, Chili, VS, Ecuador en Nicaragua! Dus zeker meer dan 100 mensen zijn in meer of mindere mate bij ons werk betrokken!
Activiteitenclub
De tafels en stoelen zijn nodig omdat we de activiteitenclub uit willen breiden met meer deelnemers, nu ook in de morgen uren. We zijn in mei geleidelijk aan begonnen met het starten van de club. Inmiddels hebben we wat ervaring opgedaan waardoor we voelen dat we onze plannen uit breiden. Zeker ook omdat er voor mensen met een intellectuele beperking in Juigalpa niets te doen is! Er worden door niemand activiteiten voor hen aangeboden! En ouders kunnen door hun werk weinig tijd aan hun afhankelijke kinderen besteden. Omdat iedere deelnemer zijn rust nodig heeft hebben we er voor gekozen dat elke deelnemer zijn eigen tafel en stoel heeft (zie foto). Als er toch bepaalde momenten zijn dat men gezamenlijk iets willen doen, schuift men de tafels naar elkaar toe. En dan alleen van die deelnemers die dat kunnen waarderen. Bovendien kunnen we de tafeltjes zo in de ruimte plaatsen dat we ook daarbij rekening kunnen houden met wat elke deelnemer nodig heeft: meer rust, minder afleiding enz.
We laten de tafels en stoelen maken door een timmerman. Momenteel hebben we al 6 tafels en stoelen voor de huidige deelnemers. Dat
betekent dus 6 tafels en stoelen erbij. In Nicaragua laat je nog veel bij de timmerman maken. Er zijn geen winkels waar je dit formaat tafel en stoel kunt kopen. De prijs per tafeltje is $ 30,- en voor de stoel $ 28,- US; dus totaal $ 58,- x 6 = $ 348 US. Halverwege het jaar willen we dan uitbreiden naar 18 deelnemers en aan het eind van 2017 naar 24. Ook die hebben tafels en stoelen nodig
.
Als we met meer deelnemers werken, blijven we in kleine groepen werken, om zo meer af te kunnen stemmen op de interesse van de deelnemers. En we zullen ook ons activiteitenplan daarop afstemmen. Wij gaan uit van kleine stapjes per keer, omdat we al doende leren. Maar ook omdat het tijd kost deelnemers te leren kennen die zonder diagnose binnen komen, en die wij in het dagelijkse doen moeten leren kennen.
2017
Er liggen in 2017 zeker weer heel wat uitdagingen. Consolideren wat we dit jaar op de rails hebben gezet. En uitbreiden, om ons werk aan meer mensen met een intellectuele beperking ten goede te laten komen. Samen kunnen we een verschil maken! Dat is gebleken. Mogen we blijven rekenen op uw gebed, morele en financiële ondersteuning?
Astrid Delleman