Zondag 13 januari werd in de viering Marlène Falke-de Hoogh als pastoraal werker voorgesteld aan de geloofsgemeenschap. Marlène is per 1 februari aangesteld bij, zoals dat officieel heet, het RK Vicariaat Merenwijk. Bij die werkzaamheden hoort ook, zoals blijkt uit de brief van de bisschop: “oog houden voor de ontwikkelingen in de parochie HH Petrus en Paulus en de samenwerking tussen de Regenboog en die parochie bevorderen”. Marlène is ook verbonden met de leden van het pastorale team van de HHPP-parochie.
Ad van der Helm die voorging in de viering gebruikte de rivier (in de lezing de Jordaan) als symbool van een grens. Een grens tussen twee werelden. In Leiden was de Rijn destijds de scheiding tussen het beschaafde Romeinse Rijk en de niet beschaafde wereld. De Merenwijk ligt in de wereld van de barbaren. Maar het is ook de plek voor de verkenners, nieuwsgierigen naar het andere land. Verspieders die het goede van het eigen land willen brengen en het goede van het nieuwe land willen ontvangen en samenbrengen.”
Wie door die rivier gaat, gelooft nog in die belofte, geeft blijk van geloof, hoop en vertrouwen.
Hij gaf de gemeenschap nog de suggestie mee dat deze zondag, waarin we lezen over de doop in de Jordaan, voor ons een soort patroonsdag zou kunnen zijn. Want de doop is het wezenlijke en gemeenschappelijke element tussen de verschillende kerken zoals dat vorig jaar in de Verklaring van Onderlinge Dooperkenning in Heiloo is vastgelegd.
”Maar oecumene is meer dan documenten. Oecumene is je niet neerleggen bij de verdeeldheid van de kerken, maar wegen zoeken om op het ingeslagen pad verder te gaan. Op die weg is nog veel te doen!” … “Er is toekomst, er is beweging, er zijn wegen we hebben iets te bieden aan de kerken waar we lid van zijn.”
Bij terugkomst uit de Kindernevendienst gaven de kinderen Marlène tekeningen met vogels in de kleuren van de regenboog.
Aan het eind van de viering heette Ingrid Weitenberg, voorzitter AKM, Marlène nogmaals welkom. Pastoraat mag dan een woord zijn met soms een vreemde klank, maar pastoraat, een herder is wat we nodig hebben. Ze sprak de hoop uit dat we onder de hoede van herder Marlène mogen vernieuwen en groeien. Ze bood een bos bloemen met alle tinten rood, de kleuren van de Heilige Geest aan. Ook kreeg Marlène “de bijbel” over de Regenboog. Het boek van Jan van Well: Oecumene Metterdaad. In haar dankwoord haalde Marlène de woorden aan van Mgr. Zwartkruis: “Het volk dat het aan verspieders ontbreekt zal nooit het beloofde land bereiken”. Ze wil graag de uitdaging aangaan om verspieder te zijn om het beloofde land te bereiken.
Na de viering kon de geloofsgemeenschap in de ontmoetingsruimte de nieuwe pastoraal werker ontmoeten, succes en geluk wensen.
PR. Regenboog
Edo
Klik voor de volledige preek hier.
fotos Frans Voets
